باتریهای لیتیوم آهن فسفات (LFP) و نیکل منگنز کوبالت (NMC) دو فناوری رهبر در بخش EV هستند، هر کدام با مزایای متمایز. باتریهای LFP در امنیت، طول عمر و بهرهوری قیمتی برتری دارند، که آنها را مناسب جهت استفاده در برنامههایی که در آن قابلیت اعتماد حائز اهمیت است، میسازد. به طور مخالف، باتریهای NMC چگالی انرژی بیشتری ارائه میدهند که میتواند در سناریوهایی که عملکرد بالا اهمیت دارد، مزیت داشته باشد. درک نقاط قوت و ضعف هر نوع باتری برای تصمیمگیری دقیق در راهحلهای ذخیرهسازی انرژی که نیازهای عملیاتی مختلف صنایع مختلف را پوشش میدهد، ضروری است.